Boeiend Botswana

Donderdag ontbijten we voor de eerste keer bij de truck. Jess, reisleidster annex kok heeft wentelteefjes gebakken. James, haar partner, is de chauffeur. We hebben het getroffen met die twee. Ze zijn erg betrokken en kundig.
Nog voor iedereen zijn ontbijt achter de kiezen heeft, begint de "pakking group" de stoelen al in te laden. We hebben er zin in en nemen plaats achter in de truck voor de eerste rit naar Chobe National Park (CNP) in Botswana ( 5 uur). Dit zijn normaal gesproken niet de beste plaatsen maar er wordt gewerkt met een roulatiesysteem dus dat is geregeld...... Jammer maar helaas, deze rit is de laatste trip van deze truck i.v.m. sterke veroudering en gebrek aan comfort. Gedeelde smart is halve smart, dus niemand klaagt tijdens de reis. Op het evaluatieformulier achteraf echter des te meer. Moet gezegd dat Arnold meer afgezien heeft dan Marlene....
Het landschap is zoals overal in Afrika uitgestrekt, bestaande uit stug grasland met struiken of diepwortelende lage bomen. Daar waar de Zambezi en Chobe samenkomen ligt het vierlandenpunt tussen Botswana, Zambia, Zimbabwe en Namibië. We passeren dit punt dus per ferry. Aan weerszijden van de rivier is het een drukte van belang met mensen die je graag van je laatste kwacha (Zambia) of pula (Botswana ) afhelpen. De souvenirs blijken in heel Afrika gelijk.
In de loop van de middag komen we aan in Kasane, net buiten CNP. Het park heeft een grote populatie wild, met name olifanten. Tijdens de sunset bootcruise genieten we met volle teugen bij het zien van
nijlpaarden (voorzichtig gevaarlijk) buffel, vogels en spelende olifanten.
Bij terugkomst op de camping even nagenieten tijdens het eten rondom het vuur, sterren bekijken en vroeg de tent in. We horen de olifanten net buiten de camping op weg naar de drinkplek.
Vrijdag rijden we door naar Cheta (7uur). Onderweg uitkijken voor overstekend wild, op tijd stoppen, every tree is toilettree, kopen bij de spar (is sparen bij de koop) en geld tappen. Hoogste te verkrijgen bedrag is 500 pula, 50 euro.
We komen aan op Planet  Baobab, zetten de tent op onder een baobab (yes), en nemen een plons. Voor zonsondergang nog even een wandeling rond een 5000 jaar oude baobab, voor donker terug bij de tent want donker in Afrika is echt donker en je weet maar niet of je nog een beest tegenkomt.
Zaterdag vertrekken we voor dag en dauw naar Maun. Dit stadje is de toegang tot de Okavango Delta, waar we een nachtje vrij gaan kamperen. Deze delta is 's werelds grootste inlandse delta. De dorpen bevinden zich op ten minste 2 dagen varen per mokoro in de delta. De enige manier om je in de delta te verplaatsen is per mokoro, een van oorsprong uitgeholde boomstam die door de delta geboomd worden. Op aanraden van de reisleiding hebben we een paraplu, als bescherming tegen de zon aangeschaft. Dit maakt de 2 uur durende tocht in de mokoro een stuk aangenamer. Onze pooler heet Jack. Hij vertelt dat tijdens hoogseizoen 700 poolers actief zijn in de delta....hoezo stilte...Nu is het laagseizoen, gelukkig. Om werkelijk veel wild te zien, adviseert hij ons om een aparte vakantie te boeken. Wild bevindt zich nl. op 7 dagen mokoro varen in de delta. Dezelfde afstanden moeten afgelegd worden om een dokter te bereiken als iemand ziek is.
Tijdens  de tocht wordt er voortdurend uitgekeken naar " hippo gevaar". De bushcamp bevalt goed. Nog een plons en een wandelsafari over het eiland waar we kamperen, waarna onze inheemse begeleiders ons vergasten op zang en dans. Daarna is er stilte en zijn er sterren....this is Africa.
De volgende dag brengen de mokoro's ons weer terug naar Maun. Het is zondag, en dat betekent rust. Zwemmen en relaxen, gesprekje met de vrouw van een snakecatcher die op haar man wacht. Hij heeft op de camping een cobra gevangen die hij diep in de delta weer vrij laat. Tussen neus en lippen wordt even verteld dat de schorpioenen veel gevaarlijker zijn dan de slangen. Maar geen probleem, als je gebeten bent, vang je het beest, trekt zijn staart van zijn lijf en daaronder bevindt zich het tegengif..... Dieselolie werkt kennelijk ook en dat heeft James in voorraad. Jess en James waarschuwen voor de schorpioenen en wijzen consequent op het dragen van dichte schoenen na zonsondergang. Op iedere camping wordt geïnformeerd naar eventuele gevaren. Hiervan hangt het af of slapen onder de sterrenhemel verantwoord is.
Maandag weer een rit van 4 uur voor de boeg, door de Kalahariwoestijn naar Ghanzi. Prachtige landschappen, dieren en even doorzetten in die truck. Voordat we vertrekken gaan we echter nog een uurtje de lucht in voor een vlucht over de delta. dit is dus letterlijk vanuit een heel ander perspectief. Een groene uitgestrektheid waar hippo's, olifanten, buffels en ontelbare vogels in of aan het water staan.
 In Ghanzi kamperen en zwemmen we in een quarry, steengroeve. Hier ontmoeten we de San, bosjesmannen. Verbazingwekkend hoe deze mensen zich verplaatsen door de woestijn en hun kennis van planten. ' s Avonds genieten we nog van een dansvoorstelling, waar we naar toe gereden worden staande in de laadbak van een pick-up.
Ondertussen kijken  we uit naar het verblijf in Windhoek, de hoofdstad van Namibië waar we op dinsdag in de loop van de middag aankomen. Hier slapen we weer in een bed!!, kunnen uitgebreid douchen en krijgen de was schoon terug. Van Windhoek zien we nie t veel......we zijn zo moe.
's Avonds dineren met de vertrekkende en de nieuwe deelnemers. Ondertussen horen we dus een beetje tot de vaste kern, weten hoe de drill werkt, bespreken het reilen en zeilen van de groep met Gay en Maggie. Deze Engelse dames zijn de senioren van de groep met een leeftijd van resp. 65 en 73 jaar. Ze zijn al 3 maanden aan het " overlanden" waardoor Maggie opmerkt " the first bed I'll see, I crawl in on hand and feet."